دیشموک بر گستره زیبایی

8 سالی است که از قدمت این نوشته ها سپری می شود و این فضا مجالی بود تا تا از مخاطبان وبلاگ بشنویم و بیاموزیم. تا اینکه شبکه های اجتماعی که از گذشته اینترنت ظهور کرده بودند اینک در اسمارت فون ها مجالی یافتند تا اطلاعات و داده ها را به صورتی آسانتر، سهل الوصول تر و تعاملی تر با کاربران خود در میان نهند و رده های سنی و سوادی مختلف با اشتیاق و شوری وصف ناشدنی به دنیای جدید پیوستند دنیایی که آب خوردن، خوابیدن، تفریح کردن و غیره بصورت آنی امکان به اشتراک گذاری آن شکل گرفت و جذابیتی دیگر از زیبایی های تکنولوژیک را رقم زد. اما به راستی آیا وبلاگ ها و سایت های اینترنتی اهمیت خود را از دست داده اند و یا همچنان جایگاه خود را حفظ کرده اند.   باید گفت که هر چیز به جای خویش نیکوست. اما اینکه دیگرانی چنین راهی را ادامه دادند و نهضتی جدید شکل گرفت که آگاهی و هویت یابی شاخصه اصلی این راه محسوب می شود شکی نیست. و این دیگران انتظار دیگری را شکل دادند که ...             دیشموک بر گستره زیبایی...ادامه مطلب

چند عکسی به دستم رسید که به نظر می رسید بهتر است در این فضا عرضه شود. فرصتی برای یادداشت نیست اما می توان به عکس هایی که به دست می رسد این فضا را به یک فتوبلاگ تبدیل کرد. با امید به اینکه مطلوب واقع شود.

دریاچه دیشموک در فصل بهار

قلعه دیشموک، زمانی که سالم و استوار بود و کوه روبرویش پر از درخت! قدمت این عکس به روایتی قبل از 1320 هجری شمسی است.

            دیشموک بر گستره زیبایی...

در چند ساله اخیر معلمان بزرگ شهرمان از قفس دنیا رها و به سوی معبود خویش شتافتند. از مرحوم حبیب الله رزمجو - آن مرد دوست داشتنی - تا سایر معلمانی که نوری عظیم بر جهل چنان سرزمینی گسترانیدند، معلمانی همچون آقایان موسوی، فرجاد، جناب رهبر، محبوبی، شریعت نیا و در نهایت مرحوم نبی زاده، روح همه آنها شاد و یادشان گرامی.در زیر خاطراتی از مرحوم نبی زاده که به تازگی رحل سفر بربستند به صورت مختصر ارائه می شود.مرگ و زندگیدر یک صبح دل‌انگیز که همه چیز بوی زندگی می‌داد معلمی مهربان و فرهیخته به کلاس امده بود همه به احترامش بلند شده و برجای خود آرام گرفتند، آن روز بحث کلاس به معاد مربوط می‌شد، از زندگی سخن گفت و هدف زندگی، اما زندگی و ایدئولوژی و جهان‌بینی در مکاتب یکتاپرستی بدون معاد تفسیرپذیر نیست، ایشان در گوشه سمت راست پایین تخته سبز، نقطه‌ای کشید و در گوشه سمت چپ بالای آن نقطه دیگری، اولی را تولد نام نهاد و دیگری را مرگ و خطی بین ان دو ایجاد نمود که زندگی‌اش معنا نمود؛ وی تبیین کرد که هرلحظه و هرروز که می‌گذرد، هر فردی به پایان زندگی دنیوی خویش نزدیک می‌شود و از راست پایین به چپ بالا، سیر می‌کند و در نهایت نقطه اتصال حقیقی به معبود آغاز می‌شود. و این چنین بود که زیست معنوی ما مدت مدیدی است که با آموزه های استاد گره خورده است و سالها است که خود را با چنان مقیاسی محک می‌زنیم. اما چه زود خود استاد نبی‌زاده مهربان به این نقطه اتصال حقیقی نائل شد، روحشان شاد و یادش گرامی باد.فقدان مدیری منضبطاواخر دهه 60 بود، زنگ تفریح به صدا درآمد و دانش آموزان مدرسه آزادی به مثابه اغلب همسن و سالانشان در سایر مدارس، به حیاط آمده و هیاهوکنان به شیطنت و بازیگوشی پرداختند. برخی از آنان با سنگ و سنگ‌ریزه شیروا             دیشموک بر گستره زیبایی...ادامه مطلب